Ik hoor de regen,
vroeger vond ik dat gezellig.
Nu kan ik er niet tegen,
ik voel me eenzaam.
Messen in mijn hart,
ze doen zo'n pijn.
Ik voel me verward,
midden in het duister.
Iedereen vind dit of dat,
ze doen het allemaal beter.
Ik ben het helemaal zat,
laat ze maar stikken.
Ik heb niks bereikt,
ik heb er niks van gemaakt.
Iedereen zeikt,
dat is zo benauwend.
Ik ben nog niet zo oud,
toch word er van alles verwacht.
Ik doe van alles fout,
laat me maar gaan.
Mijn gedachten zijn van mij,
daar kom ik wel uit.
Wees er voor mij,
troost me als dat nodig is.
Ik wil geen advies meer,
ik wil niet luisteren.
Het doet alleen maar zeer,
dat jij het beter kan.
Laat me zien dat je om me geeft,
dat is alles wat ik nu wil.
Vertel me wat jij beleeft,
maar zeg me niet wat ik moet doen.
Maak me blij,
geef me afleiding.
Maak me vrij,
door er te zijn.
Ik voel me één met de nacht,
het is heerlijk rustig en stil.
Het is niet licht maar donker,
niemand die iets van me wil.
Accepteer dat ik niet alles kan,
ook al zou ik het willen.
Maak me niet bang,
want dan kruip ik weg.
Luister naar me,
zolang het kan.
''Ik voel me verward,
midden in het duister''