Damn ik kijk naar de klok het is alweer eenbeetje laat,
En nog steeds geen woordje van mijn msn/skype maat
Tja kzal moeten gaan slapen zonder een virtuele zoen
Probeer zijn aandacht te vangen maar niets aan te doen
Is hem weer in zijn keuken hamburgers aan het bakken
Blijkbaar snapt hem niet het geen uur is om te travakken
kdenk dat ik het dichten nu maar stop
krijg er toch geen enkel antwoord op
Maar die ondernemer in mijn bloed zet altijd door
Zelf in tijden ze denkt damn er is weer geen gehoor
Eigenlijk vind ik mezelf soms wow ontzettend goed
En ondervind dit rijmen super is voor mijn gemoed
Voila dit is weer eens een gedichtje er bij
En tenslotte maakt zelfs zoiets dom mij blij
:-)