ik voelde me slecht
niet ikzelf slecht
maar qua gevoel slecht
het leek alsof
niemand nog
me iets wou zeggen
dus vertrok ik
op weg naar
het Koerdisch restaurant
waar ik elke week
tweemaal ga eten
nou ja
soms ook driemaal
het hangt ervan af
mijn lievelingsgerechten daar
zijn pikante pizza en lookbroodjes
nou ja
eerst lookbroodjes
en dan pikante pizza
en tussendoor ook wel wat
glazen water
nou ja
meestal één per dag
als ik ernaartoe ga
wat ik vaak doe
omdat ik er mij goed voel
het eten is lekker
de mensen zijn aardig
en de muziek is leuker
dan in welk ander restaurant
dat ik ook ken
en het komt mij nog goed uit ook
omdat dat restaurant
net na de hoek van mijn straat ligt
ik blij naar buiten
voorbij de eerste bank
waar iemand net een deur openhield
alsof ik uitgenodigd werd
het zou nogal wat zijn
zo een bank
die je hypnotiseert
om binnen te komen
weet je
dat zou ik vals vinden
maak er dan meteen
een horrorfilm van
zo van een bankdirecteur
die houdt van het
ontvoeren en martelen
van onschuldige huisdieren
bij een overval komt die bankdirecteur
dan om het leven
maar de Hemel wilt hem niet
en de Hel evenmin
dus zit zijn geest vast in de bank
en wel ja
dan vindt het eerste ‘ongeval’ plaats
na het andere
uiteindelijk komt een groepje jongeren
te staan tegenover de demon in de bank
enzovoort
daar zit wel wat in
maar om verder te gaan
ik passeerde ook
de tweede bank
en liep zo
naast het elektronische hek
van de parking van mijn buren
ik zag de witte hond
me blij volgen
met de poort tussen ons in
en ik hoopte dat de hond
geen elektrische schok zou krijgen
als die het metaal zou raken
zoals de velociraptors
in hun kooi in Jurassic Park
want ik had zoiets al meegemaakt
in een dierentuin nog wel
maar ach
dat heb ik vast al eens verteld…
nee?
van dat everzwijn
dat zo lief naar me knorde
dat ik iets terug zei
en het dier op me afkwam
maar een pijnlijke knor liet volgen
op het moment
dat het de onder stroom zijnde
draad raakte
maar waarom vermeld ik dit eigenlijk
ik ging dus verder
passeerde de kapster
de taverne
de bakker
en de vrouwenklerenwinkel
aan de hoek van de straat
dan sloeg ik rechtsaf
passeerde de schoenenwinkel
en kwam bij het restaurant
en weet je
ik heb weer lekker gegeten
terwijl ik zicht had op het park
waar de Fonzies ooit regeerden
in de tijd van Fonzie Fons
nu is het
een naamloze vennootschap
geworden
veiliger in het park
dat wel
maar ik vind het zo raar
dat Fonzie Fons er niet meer is
Fonzie Fons
waar ik nog naast had gezeten
terwijl hij zijn hond liet eten
van die stervende duif
iets wat ik vreselijk vond
maar niemand durfde ooit
Fonzie Fons tegen te houden
behalve dan die man
met het geweer
driemaal
en weg was Fonzie Fons
ik vraag me af
wat er gebeurd is
met zijn hond
spring-in-het-veld: | Zaterdag, maart 20, 2010 22:19 |
haha..hoe verzin je het toch telkens weer :) groetje van springihv |
|
Indy Toma: | Zaterdag, maart 20, 2010 18:24 |
Heel wat overpeinzingen, zag op een gegeven moment Ghostbusters voorbij komen. Maar het was weer een kleurrijke wandeling. Zal wel honger gekregen hebben. | |
Auteur: Nummer 127 | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 20 maart 2010 | ||
Thema's: |