De blauwe avond daalde neer
Woorden waren niet eens nodig
Wat zijn ze meer dan klanken
In een orgelspel
In het licht van de grijzende maan?
Je schoenen lagen in het gras
Verloren in een zee van groen
Net als jij
En ik
Muziek weerklonk vanuit de grond
Alles leek overbodig
Ja zelfs jij
En ik
We stroomden zachtjes verder
De aarde was nog jong
En te mooi om waar te zijn
Net als jij
En ik
Het moment lag voor het grijpen
Net buiten bereik
Want geluk is vergankelijk
Net als jij
En ik
Suizend stortte de wereld in
Mijn stem bevroor
En de tijd stond stil
In het licht
Van de middernachtzon
Hoe het verder ging
Staat in mijn geheugen geëtst
Waar nu slechts de schimmen
Van de heimwee dwalen
Ademloos, het eind in zicht
Het lijkt zo lang geleden
Een grijze herinnering
Verloren en vergaan
In de diepste krochten van het brein
Net als jij
En ik