Zoveel angst en verdriet
Zoveel pijn en tranen die niemand zit
Toegeven dat je niet meer kunt is opgeven
Maar ik wil zo graag met jullie samen leven
Het is allemaal anders, wetend dat ik nooit meer gezond zal zijn.
Het doet zo veel pijn
Kijkend in de spiegel, en zien dat ik ziek ben.
Vloeken en tieren, het is dat ik mezelf niet meer ken
Ik lach, ik vloek.. ik jank en ik zal schelden
Het einden is niet te vinden in geen wegen en velden
Het spijt me, dat ik geen zin meer heb, wetend dat ik nooit beter zal worden.