Je bent nog zo vaak bij me,
Vooral in nachtelijke uren,
Ik wist dat mijn hart behoorlijk trouw was,
Maar dat de pijn zo lang zou duren…
Nooit lang weg uit mijn gedachten,
Zelfs nog erger na ons afscheid,
‘k Zal wel van je blijven houden,
Maar hoop dat het verdriet slijt.
En eigenlijk is ’t te stom voor woorden,
Die verrekte ironie;
Ik ga vaker met je naar bed,
Juist wanneer ik jou niet zie.
Auteur: Engeltjuh | ||
Gecontroleerd door: Anastacia | ||
Gepubliceerd op: 10 mei 2010 | ||
Thema's: |