Als een elixir van pure liefde
Blink je in de ochtendzon
Een knuffelding dat ik nooit
Achter kunnen laten zou.
Niet in de doornen mijn dromen
Noch in de angsten van mijn hoop.
Ik houd van je zoals niemand
Ooit van je houden kon.
Pijnlijk diep en vol verlangen,
Bekijk ik je met argusogen.
Dat je nooit mijn hart vergeet
Begeert door 1000 wolven.
Iedere minuut van de lange dag
Dat ik niet je hart voelen kan,
Rijst de twijfel over de perfectie
Van de liefde die ik beleef.
Als een schrijver van diverse
Sprookjes van de hedentijd.
Je ogen verschieten
Telkens je mijn wanhoop ruikt
Maar asjeblief begrijp mijn verhaal
Als ik, een kind van hoogmoed,
In de gratie val van jouw perfectie
Gesteund door eeuwig vragen.
Maar jij bent hetgeen
Ik altijd al dromen wou.
Een prins, een liefde, een god
Voor jouw onmogelijke liefde
Slenter ik de wereld rond
Een wereld waarin alleen telt
Wat ik jou fluisteren zal.
Jij bent de koning, en ik werd plots een prins