Voor jou Romantische Bloem.
Sterke gevoelens,
geremd door jaren.
Rare gedachtens,
die zich zo maar openbaren.
Best angstig,
voor het onbekende.
Maar wel open,
voor het gewende.
Er voor gaan,
is wat ik wil.
Maar liefde durven geven,
dat maakt een verschil.
Ik durf je niet te zeggen,
wat ik te zeggen heb.
Ik kan het je niet vertellen,
Zelfs niet via een rap.
Toch moet ik het kwijt,
en dicht ik dus voort.
Heb veel te vertellen,
dit gedicht wordt niet kort.
Hoe zou ik het kunnen zeggen,
dat ik het mooi vertaal.
Mijn gevoel en gedachten,
verbonden in een verhaal.
Het is als of,
ik mee gevoerd wordt.
Zoals het glijden,
met een wake-board.
Ik snap niet waarom,
of waar het begon.
Ik begrijp ook niet hoe,
of hoe ik het doe.
Maar toch heb ik gevoel,
voor jou gekregen.
Na het zien van die bloem,
het naar mijn hoofd gestegen.
Ik weet niet wat ik moet doen,
of wat ik kan zeggen,
zodat je kan begrijpen,
in wat voor dillemma zit.
Je laten zien wat ik zie,
aan mogelijkheden en momenten,
en een gelukkig leven,
aan het end van de rit.
Als een bonsend hoofd,
een kloppend hart.
Ik kan wachten,
vol verwachting en smart.
Jaren alleen geweest,
nooit begrepen waarom.
Niemand liefde mogen geven,
zo ontzettend stom.
Ik zou je zo graag troosten,
in tijden van verdriet.
Kan je niet slapen,
hou ik je vast en zing een lied.
Ben je de weg kwijt,
leid ik je naar waar jij wezen moet.
Heb je pijn van het lopen,
verzorg ik je voet.
Voel jij je alleen,
vul ik de gaten.
Wil je afleiding,
zal ik tegen je praten.
Met mijn armen om je heen,
fluisterend in je oor.
Een meid zoals jij,
daar sterf ik voor.
Want ik voel een kracht,
zolang op gewacht.
Nu is die daar,
scheeld het zeven jaar.
Maar ik zeg je nu,
geef je zeven keer zo veel,
iemand kan geven.
Ik doe het rustig,
liefde overwint alles,
en zelfs het leven.
Geef jij die kans,
op een liefdes dans.
Een dans vanaf de zon,
waar het leven begon.
Over de zee,
nogsteeds met je mee.
Door donkerre grotten,
Weg van een eiland,
door bouwen van vlotten.
Reizend over bergachtig land,
of levend in krotten.
Ik zal er zijn,
met jou is altijd fijn.
Begrijp me goed,
dit zou zo maar kunnen.
Verzamel jij de moed,
om mij die kans te gunnen.
De kans van,
zorg,
liefde,
vertrouwen.
Een belofte,
wees verbonden,
met die gene,
waarvan je bent gaan houden.
Ik vraag je,
hoe kan het zo zijn,
dat hij je een ketting geeft,
maar je pas drie weken leerd kennen.
Begrijp me,
soms lijken dingen fijn,
of heel erg beleefd,
om je eens te verwennen.
Maar met de gedachten,
die jij niet ziet.
Wat zou je kunnen verwachten,
pijn, ruzie en verdriet.
Zeg nou eerlijk,
gaat het niet snel.
Doet hij je wat,
trek aan de bel.
Ik heb er geen goed gevoel bij,
ik maak me zorgen om jou.
De jongen is te vrij,
iets waar ik niet van hou.
Hij doet alles te makkelijk,
als of hij je scoren wilt.
Je eventjes krijgen,
omdat hij zich verveeld.
Maar goed, mag niet slecht praten,
over mensen die ik vrijwel niet ken.
Ik heb niet veel te bieden,
wie je ziet is wie ik ben.
Kies je voor hem,
begrijp ik waarom.
Ook al klinkt dit,
waarschijnlijk heel stom
Maar Roos,
kleurrijk en mooi.
Een meid,
als een speld in een berg hooi.
Doe wat je niet laten kunt,
Het is je met hart en ziel gegund
-Stralende pijl, vanuit de buurt van Venetiƫ-