Dirk Hermans: | Woensdag, augustus 18, 2010 21:54 |
zeer gevoelig gedicht | |
Hans Winter: | Woensdag, augustus 18, 2010 21:01 |
net wanneer je het aan moest gaan jezelf te worden, te begrenzen om open te kunnen komen, net toen je hen daartoe zo nodig had als fundament, gingen zij van je weg, alleen nog in herinnering maar toch zo bemind als net toen je tot hen kwam hans |
|
Indy Toma: | Woensdag, augustus 18, 2010 15:05 |
De heftigheid waarmee leven en dood gepaard gaan in dit leven laat je ons in alle hevigheid meebeleven met dit schrijven. Respect. | |
De kleine Vos: | Woensdag, augustus 18, 2010 13:00 |
stil makend op jonge leeftijd ze veel leet en zorgen te moeten dragen liefs en een knuffel Sonja |
|
Oorlam: | Woensdag, augustus 18, 2010 10:58 |
...aangrijpend maar strijdbaar geschreven | |
kerima ellouise: | Woensdag, augustus 18, 2010 10:51 |
zo''n enorm verlies waaruit het leven helemaal verandert, gemis blijft groeien...wordt een strijd om te overleven... liefs kerima ellouise |
|
Auteur: Mady | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 18 augustus 2010 | ||
Thema's: |