Vang me als ik val....
Intens voel ik,
voel ik wat ik nooit eerder heb gevoeld.
Intenser nog verlang ik,
verlang ik naar wat nooit eerder is geweest.
Bang ben ik,
bang voor het onbekende.
Zo onbekend, zo eng, zo nog van alles.
Oud patroon doorbreken, toegeven aan je oprechtheid.
Niet te omschrijven dat geen wat ik allemaal voel.
Maar ik laat het toe.....
Wil niet meer achterom kijken, niet meer twijvelen over
dat wat allemaal achter mij ligt.
Ik sla mijn armen om dit gelukzalige wat ik ervaren mag.
Maar wanneer ik toch dreig te vallen, liefste vang mij dan op met jouw armen.