De kleuren zijn gaan lopen
Rozen zijn niet meer rood
Zoals de dood
Het groen is verdwenen,
het glipte weg tussen mijn benen
Oranje is er van door,
met een grote boor
Geel die weet ik niet zijn,
want die is heel klein
Een blauwe appelsien?
Dat heb ik nog nooit gezien.
Maar nu helaas wel, kijk daar blauw!
Ja daar, daar loopt hij met een pauw
En waar is paars?
Die is weg gegaan met de kat met de laars
Eén kleur blijft en dat is zwart
net zoals mijn hart
het vrolijkt mij op
Zoals de dood
Het groen is verdwenen,
het glipte weg tussen mijn benen
Oranje is er van door,
met een grote boor
Geel die weet ik niet zijn,
want die is heel klein
Een blauwe appelsien?
Dat heb ik nog nooit gezien.
Maar nu helaas wel, kijk daar blauw!
Ja daar, daar loopt hij met een pauw
En waar is paars?
Die is weg gegaan met de kat met de laars
Eén kleur blijft en dat is zwart
net zoals mijn hart
het vrolijkt mij op
Reacties op dit gedicht
| M-Rose: | Zondag, november 07, 2010 23:55 |
| zwart is prachtig maar als het in je hart zit voelt het koud zou ik zo denken maar bij jou vrolijkt het je op je ziet maar smaken verschillen. |
|
| youkie: | Zondag, november 07, 2010 17:35 |
| een kleurrijk gedicht groetjes | |
| zomerkind: | Zondag, november 07, 2010 17:35 |
| vreemd hoor dit verhaal:) gr edje | |
Over dit gedicht
| Auteur: strange girl | 
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 07 november 2010 | ||
| Thema's: | ||