elk hart wordt langzaam oud
het krimpt en kijkt alleen naar binnen
gesloten voor een hand of lach
en mompelt onverstaan
elk grijs, elke dag opnieuw
de strijd om te beginnen
geen weg meer om te gaan
laat staan een hand of lach
de kanker vreet van iedereen
de kanker zit van binnen
de zomer is zo'n winter
in geen jaren terug te vinden
elk lijf gaat langzaam op
het krimpt en ziet alleen de regen
kankert zelfs om je lach
geen hand doet hoop op leven