Werkelijke droom.
Zittend in de banken,
achter een tafel in de klas.
Moet ik de leraar bedanken,
of geef ik nog wat extra gas.
Laat ik over me heen lopen,
of gooi ik mijn neus is de wind.
Kan ik later dan een gelukkig leven kopen,
of moet ik hopen dat ik het vanzelf wel vind.
Ik sms maar gewoon,
omdat ik geen idee heb wat te doen.
Maak ik me straatje schoon,
weg met alle ellende van toen.
Telkens denk ik dat het goed gaat,
dat het eindelijk mee zit.
Maar achteraf zeg ik te laat,
het is de verkeerde rit.
Wil ik nou wel,
of wil ik nou niet.
Gaat het leven echt zo snel,
of komt het door mijn verdriet.
Zeggen ze echt wat ze menen,
of hoor je wat je wilt horen.
Loop ik weer is op mijn tenen,
en begint alles weer van voren.
Maar nu is het toch niet zo als eerst,
nu jij in leven ben.
Denk ik iets meer beheerst,
en ben ik mijn eigen fan.
Zie nu wat ik kan,
of wat ik ook echt wil.
Maakt het mij opeens de man,
en maak jij voor mij het verschil.
Niets is meer belangrijk,
niets is meer gewoon.
Met jou voel ik me super rijk,
je bent een werkelijke droom.