Zittend aan de visvijvers
besef ik dat bladeren
ook paars kunnen kleuren
en Gucci goed past
onder mijn D&G zonnebril
Het is daar dat ik Gorter spreek,
we handen schudden,
Herman en ik.
Poëzie herleeft en ik neem
de middernachttrein naar nergens,
voel inkt over mijn hand druipen
en verstopt in het afvalbakje
liggen mijn eerste verzen
weg te rotten.
We zingen als nachtegalen,
waterwandelen tot het wad;
verdrinken, verzinken in de eerste slok.
Deze gifbeker van goud,
omdat hij zo goed past
bij mijn Armani-pak.
En Hermans' zilveren sjaal.22 maart 2011Paul de Bruijn
september: | Zondag, november 01, 2015 21:13 |
Ijzersterk | |
Li Anne: | Woensdag, maart 23, 2011 15:02 |
Da;s wel een goeie! | |
spring-in-het-veld: | Woensdag, maart 23, 2011 10:46 |
ja, paul, jij zit in een brutale groeispurt, heel aangenaam, als ik jury was en partijdig mocht zijn, dan zou jij winnen omdat je lef toont door het brave pad te verlaten, gelukkig ben ik slechts een lezer pfff... | |
Sheena: | Woensdag, maart 23, 2011 10:40 |
ondanks ietwat stijlfoutjes maar die zijn je direct vergeven door je koorts, vind ik je groei zo waanzinnig om te zien. u bezit de kracht ineens om buiten de gebaande paden te wandelen, en oei wat bevalt me dat! |
|
Amon: | Woensdag, maart 23, 2011 08:30 |
die derde strofe man! goed! | |
Tika: | Dinsdag, maart 22, 2011 22:54 |
Lekker! | |
xavion: | Dinsdag, maart 22, 2011 22:41 |
:) | |
Auteur: Paul de Bruijn | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 22 maart 2011 | ||
Thema's: |