Gewetenloosheid, ongevoeligheid,
emotie, en liefde eeuwig in strijd.
Leugens, waarheid, onzekerheid,
mijn onvolkomenheden een feit.
Geen van al wat verborgen gaat,
achter schaduw en mist.
Het geheim dat ik niet verraad,
gehuld in leugen en list.
Wil je de horror niet laten aanschouwen,
de mismaaktheid onderdeel van mij.
Weet, je kunt mij nimmer vertrouwen,
de mismaaktheid steeds nader bij.
Trek mij terug, om het te verbergen
Wil het niet vertellen,
Trek mij terug, geheim te herbergen,
zal niet herstellen.
Gehuld in schaduwen en nacht,
wil je de ellende besparen,
weet dat je het verwacht,
maar ik kan het niet verklaren.
Het is onderdeel van wie ik ben,
kan het onmogelijk veranderen,
weet dat ik mijzelf niet herken,
verschil zoveel van de anderen.
Het is de mismaaktheid vanbinnen,
niet zichtbaar op het oog.
Kan er niets tegen beginnen,
hoe zeer ik het ook poog.
Het is de misvorming in mijn hoofd,
vecht ertegen maar faal.
Ben van geweten allang beroofd,
terwijl ik daar dwaal.
Wil je de ellende besparen,
je kunt mij nimmer vertrouwen,
mismaaktheid niet te verklaren,
te ernstig om te aanschouwen.
Het zou mij spijten als het kon,
zou van je houden als het ging,
zou huilen als het mij niet dwong,
zou je vermoorden als ik het niet verdring.