“De Man met het Hart .. dat Zweeg”
Zwijgend en stil,vaak koud en kil
Geen woord, geen emotie
Nee ook geen compassie.
Gevoelens en emoties dood gezwegen
Nooit meer zijn echte gevoelens terug gekregen
In een werled, zo koud enzo hard
Het heeft zijn hart compleet verward.
Nu na al die roerige jaren
Heeft hij, al zijn dromen en hoop laten varen
De dagen van hoop,liefd en geluk
Nee dat alles is niet meer, dat alles ging eens stuk.
En na alle Bergen en Dalen te zijn gegaan
Niet meer mogen of kunnen dromen spontaan
Zit hij nu alleen in zijn kamertje
Kijkend terug, naar zijn afspiegeling over hoe het was
En over wat hij ooit eens kreeg
De Man met het Hart… dat Zweeg.!