06.07.2011
Lieve Emi,
Nu een jaar geleden hebben wij afscheid van je genomen,
jou tijd was veel te vroeg gekomen.
8 jaar werd je die dag,
de verjaardagskaart die je nooit zag.
Mijn (ons) eerste hondje wat een feest,
nooit gedacht en lang op gewacht een fantastisch beest.
Opgegroeid met honden was er altijd een wens voor mij,
"wanneer is er een hondje voor mij bij?"
Jij, een Engelse Bulldog, betrad ons leven,
zo'n ras die voor zijn baasjes vecht en ontzettend veel liefde kan geven.
Wij voelden ons vereerd dat wij met jou je laatste hondenjaren mochten meemaken,
vaak ongerust of in de war wanneer je ziek was of bang om je niet meer aan te kunnen raken.
Het was op, je gaf het aan,
maar ga daar als "ouders" maar eens aan staan!
Zo hebben we je laten gaan en na maanden rouwen en verdriet,
hebben we besloten om een "zusje" van je te vinden, maar vergeten doen we je niet.
Bo kregen we toen ze net 1 jaar was,
een lief en jong zusje met een snelle pas.
Ik weet het zeker wat zouden jullie genoten hebben van elkaar,
maar dat kan niet meer, jij bent niet daar.
Elk hondje krijgt onze zorg en aandacht,
alles wat ie verdient en meer, alles binnen onze macht.
Emi, je blijft onze nummer één,
daarom voor jou dit gedicht, je bent een waar fenomeen.
Liefs A & M