O DANKUWEL
o dankuwel
vrienden van de wereld
voor jullie onvoorwaardelijke
ondersteuning wanneer ik me
weer eens wankelend afscheid
dankuwel ook
voor de vele kadootjes
dat boek over de dood,
tante Mariette, heb ik
niet letterlijk verslonden
lezen kon ik nog niet
maar oogjes zien meer
als woorden zwijgen
merci gastjes
voor de anekdotes en
het eigen leven
dat ze gingen lijden
hoofdstuk na hoofdstuk
werkelijk élke verhaallijn
van nagelaten sprookjes,
al-le-maal heb ik ze opgesnoven
in één ruk, tot het hoofd barstte
u ziet het, ik ben dankbaar
voor ’t leven waarvan ik
zorgzaam gespaard bleef
en het stukje mens dat
ik even mocht wezen
ik ben ook fier
ik heb het toch maar mooi
net ver genoeg geschopt,
de mateloze nageboorte
die jullie van liefde en
lachen bediende stond echter
te breken alvorens hij weg genoeg
geraakte van dader Dood
wiens prooi het sterven
lang genoeg ongedeeld liet
maar, beste vrienden, bovenal, bovenal
ben ik blij en nogal oprecht content
ik was nooit bang in het donker, dus
het is maar goed zo
dat aan het eind van deze tunnel
geen lichtje brandt
het heeft gebrand hoor, en fel
tot een zuchtje ‘t doofde
toen ik de deur achter me toetrok
en strijdloos stil mezelf verliet