Ik was hier ooit al eens,
alleen was het blauw,
blauwer dan, de lucht om me heen,
Een stille bijdrage aan het geluid dat me omringd,
voetstappen die ik niet kan tellen,
in een ritmische golf van verwarring,
omarmt me de rust,
die ik aan het zoeken was,
Waar ik streef naar jou,
Maar niet klagen kan,
Klopt mijn hart met duizenden tikken,
ver van hier,
enkel nog voor mij,
Verdwaald in dromen,
die morgen verdwenen zijn,
alleen een hoop vervlogen,
Draag ik in stilte bij,
aan de verwarring die me omarmen wil…