Waarneer alle toats zijn uitgebracht
blijft er vaak een stilte achter in de stilte
of een halve stem in de stem
die verwijst naar de andere kant van de dingen.
Waarneer de toast op het zijn is uitgebracht
móet die op het niet-zijn beginnen.
Het verschil is gering,
misschien alleen een lichte trilling in de lucht.
Of misschien een verlegen smaakje in de wijn.
Maar het glas en de hand zijn gelijk.