Nooit meer zal het worden
zijn zoals toen
onbekommerd in mijn kunnen
in mijn laten en mijn doen
ongevraagde verlangens
een mislukking door verslaving
dromen die ooit deugde
nu een in duigen gevallen beschaving
waar is de stilte
van het niet beter weten dan
zielvertrappend vul ik de leegtes op
wetend dat het zo niet langer kan
wordt het leed ontleed
van het verdrongene verleden
zal de toekomst nieuwe kleuren kennen
behoort het ''nu'' dus ook tot heden
ik heb zoveel te zeggen
en dus weldra de woorden vloeien
is het tijd om op te staan
en zal ook ik opbloeien
maar neem me nu
snel hier vandaan
wijs me de weg naar huis toe
want ook ik wil voortbestaan
laat de leegte
nu gauw verdwijnen
ik mis je lief
nooit meer ,.. de mijne