Eind aan mijn dromen
Er tikt iets op mijn schouder
he , wordt eens wakker klaas
Je wordt steeds sneller ouder
het is jammer maar helaas
Mooie dromen spatten stuk
er verschijnt een grim op mijn gezicht
Die weer snel verdwijnt door het geluk
wat nog dromend naast mij ligt
Een woordvloed doet mij overspoelen
is het de klank of is er wat te zeggen
Begin me schrijvend goed te voelen
het waarom is moeilijk uit te leggen
Verwacht geen woordverrijkend schrijven
van de jongen met het stuur in zijn hand
Die slechts herinnerd wil blijven
voor zijn liefde en gezond verstand
Alle woorden zijn reeds gesproken
of in een verhelderdicht gevat
Waarom dan toch mijn droom gebroken
met mijn rammelende woordenschat
Het fysieke ongemak blijft mij plagen
daarin draag ik zelf de grootste schuld
Verandering waar het om blijft vragen
vervaagt in een soort overlevingstumult
Dan de herkenning maar beschreven
terwijl ik wakend de nieuwe dag begroet
Droom ik morgen verder waar ik was gebleven
vanaf het moment dat ik jou heb ontmoet