momenteel wil ik dood zijn niet meer leven.
want wat kan mij het leven nog geven?
alles leek zo mooi en prachtig
een zachte woele blauwe hemel kleurt grijs
glinsterende sterren in de hemel vallen naar beneden
het word donker.
mooi open gebloeide bloemen klappen toe, vergaan, laten hun pachtige blaadjes vallen.
en waarom daar sta ik dan als enige bergijp het nietje in een wei vol onkruid.
als ik terug blik om de mooie momenten rolt er een traan van geluk
over mijn wang want ik ben bang.
bang jou te verliezen!