Al mijn gevoelens van haat en liefde.
Worden met elkaar gefilterd.
Al wat er overblijft.
Zijn haar armen rond mijn zij.
Haar lach is als de morgenzon.
Teder en warm, schijnend naar de grond.
Wensend dat ik deze stralen pakken kon.
Probeer ik ze te vangen met mijn hand.
Zij is een engel afgedaald naar het land.
Zij is alles wat ik verlang.
Iedereen mag het weten.
Mijn liefde voor haar is niet te breken.
Lachend ren ik naar haar toe.
Tot ik niet meer verder moet.
Eindelijk kan ik haar dicht bij mij nemen.
Dat meisje zal ik nooit vergeten.
---Chesney Nyffels---