Ooit was jij daar in ons leven,
waar nu een lege plek in ons midden is.
En het is juist die leegte die ons aan jou herinnert,
aan al die momenten dat wij samen waren.
De leegte blijft niet lang,
want die lege plek wordt alras gevuld,
met onze herinneringen.
Alsof wij door ons te herinneren,
ons gezamenlijke leven kunnen herleven.
Soms met wat knip en plakwerk,
creeeren wij die familiecollage.
Die familiecollage van onze gedeelde herinneringen,
die ons bijblijven.
Zodat de leegte in ons midden, ons iets zegt over wat ons samenbindt en -brengt.
Iets van dat voorbije leven wordt door ons samen doorgegeven in de familiecollage waar onze familie sinds mensenheugenis dingen aan toevoegt en veranderd.
Met de kracht van onze gedeelde liefde, door de eeuwigheid heen, scheppen wij samen die collage gevuld met gedeelde momenten.
Die familiecollage die zegt: dit zijn wij samen en hier staan wij voor.