Ik ben goed voor mezelf en voor anderen. Ik hou van mijn vriendin, familie en vrienden. Behandel al het leven met respect en verwacht geen bedankje terug. Vrijheid en rechtvaardigheid gaan hand in hand, ook in moeilijke tijden. Soms ben ik bang dat er gelogen wordt, dat maakt mij dan achterdochtig. Ik ben eerlijk mezelf, heb niets te verliezen en laat me niet veranderen.
In het verleden heb ik dingen fout gedaan, daar heb ik spijt van. Ik begrijp nu dat het weldegelijk wat uitmaakt of je trouw bent of niet. Gelukkig kijk ik mezelf nog regelmatig recht in de spiegel aan en zie zelfvertrouwen als ik naar mezelf in de spiegel kijk. Het hypocriete is dan misschien, dat ik dikwijls alleen in die spiegel kijk en zelden aan jou kan zien wat jij eigenlijk denkt als je mij en mijn ogen in de spiegel ziet.
Wat dat betreft heb ook ik, andere mensen nodig. Om aan te reflecteren, mezelf verstaanbaar en duidelijk te maken, ook naar nog weer andere mensen toe. Ik ben een product van mijn omgeving. Gedwongen van het leven te houden zoals het komt, gaat en is. Ik kan niet anders dan geloven dat mensen een geweten hebben en uiteindelijk altijd waarheid spreken in de loop der geschiedenis.
Maar ja, wiens woorden hebben immer gelijk? Niemand toch?
Het zal blijken in stilte: De liefde blijft.