Verscholen in eigentijdse omhulsels
Ontwijken we gevoelens
Gesprekken gaan vluchtig, onzeker
Onmachtig in menselijk kontakt
Vanuit onze vesting
Beschouwen we in principe een ieder als vijand
Zonder te beseffen
Dat ook wij ieders vijand zijn
Wie kan er zeggen wat hunkeren is
Waar kun je leren wat liefhebben is
Bestaat er al een vriendendetector
Zag je al eens iemand lopen met een button:
"Ik ben oprecht"
Wat kost vertrouwen en waar kun je het kopen
Verscholen achter valse façades
Geven we niets van onszelf
Durven we daardoor ook niets te vragen
Blijven de leegtes
Huilen de mensen
Schreeuwen de kelen in stilte
Doen touwen en pillen, kogels en messen
Hun trieste werk
Keer op keer
Kijk in m'n ogen
En open je hart
M'n glimlach is echt