verdwaald in
vergezichten ontwaakt
zachte illusiemuziek
weelderig groeien
fata morgana’s onder de zon
van duizend en één nacht
nog beieren kerkklokken
hun klanken ten hemel
trompetteren minaretten fel
verdwaald in de hel
van alle geloven zoek ik vrede
maar is die er in mezelf nog wel
wil melker
19/09/2012
Jacky Van den Berghe: | Donderdag, september 20, 2012 01:14 |
De vrede in ons hart en in onze geest dan zijn er lichamelijk geen oorlogen meer. Twijfelen is geloven in twee dingen, en ik geloof niet dat dit goed is. Liefs, Jacky |
|
Elinora: | Woensdag, september 19, 2012 15:41 |
Vasthouden aan dat gevoel Wil! | |
wervelende regenboog: | Woensdag, september 19, 2012 13:08 |
een vraag die we ons regelmatig moeten stellen denk ik zo :) mooi verwoord! liefs wr |
|
teun hoek: | Woensdag, september 19, 2012 12:33 |
vast wel. Die beierende zekerheid komt tot uitdrukking in je schrijven. h. gr. th |
|
frederiq: | Woensdag, september 19, 2012 10:19 |
Vrede in mij zelf is nog ver te vinden . voelt een beetje als mijn lijf als ik je zo lees Prachtig liefs Frederiq | |
Fantasy: | Woensdag, september 19, 2012 09:39 |
Misschien dwaal je over verschillende paden... uiteindelijk kom je er wel. Heb vertrouwen in jezelf en kies dat gene wat voor jou het beste is op dat moment... En uiteindelijk zul jij ook je duizend en nacht beleven =) Liefs Fantasy |
|
liesjequilt: | Woensdag, september 19, 2012 06:49 |
zolang de illusie er nog is, vindt je zelf de vrede ook wel. gr. Liesbeth |
|
Auteur: wil melker | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 19 september 2012 | ||
Thema's: |