Willen
Ooit..., ooit wou ik de grootste zijn
tegenwind, die kreeg mij nooit klein
maar dan kwam ik de liefde tegen
winnen en/of verliezen..., ik moest
zo veranderde ‘t plaatje soms in roet.
Ooit..., ooit wou ik de mooiste zijn
in goud lamé gehuld, of rood satijn
maar dan begon tijd met mij te spelen
eerst nam ze mijn schoonheid en jeugd
later mijn opgewektheid, deels vreugd.
Ooit..., ooit wou ik de beste in alles zijn
gezegend met zo’n al doorgrondend brein
maar dan ging de onzekerheid wegen
en deed menige twijfels in mij groeien
ze verhinderde zo, ‘n verder openbloeien.
Ooit..., ooit wou ik zijn, wie alles begreep
van atomen, tot het klappen van een zweep
maar dan kwam ik, wat heet ‘besef’ tegen
‘t heeft mijn kennis zover weten te tillen
er zijn dingen, die altijd blijven bij willen.
Schoonbeek, 30 November 2012