en toen opende ik mijn ogen
daar lag jij naast me
kijkend in mijn hart
na een lange koude winter
gevuld met leegte en duisternis
had ik nooit gedacht
dat dit mij zou overkomen
daar was jij
met je ogen wijd open
kijkend naar mij
met een waarheid die ik niet kende
een stralende lach
zo helder als de nacht
zwevend tussen zo
en hoe het moest zijn
hield je me stevig vast
met je zachte armen
en je warme hart
liet ik me vallen voor jou
jou gezicht in mijn handen
de waarheid in je ziel
littekens vervagen
nu ik de jouwe ken
de offers die ik breng
zullen groots uitpakken
nu het laatste loodje zo zwaar is
weet ik dat je naast me staat
in al je kracht
in al je pracht
trek je lussen van geluk
nu ik je man mag zijn