Tranen stromen over mijn wang
het is nu rond de nacht ik word bang
ik probeer mij zelf moed in te spreken wees maar niet bang
hopelijk duurt het nu niet zo lang
de deur gaat open met een zacht geluid
ik begin te trillen en doe alsof ik slaap
hij trapt er niet in en draait mij ruw om
ik zie die gezicht ik haat hem
hij pakr mij ruw vast
ik moet huilen hij word boos
en doet mij pijn waarom doet hij dit
dan gaat hij weg en laat mij achter alleen
ik ben verstijfd als steen …