Als klein meisje
staarde ik gefascineerd
en vol bewondering naar de bellen
synoniem voor het leven dat ik leidde
De kleuren
die geluk uitstraalde
alsof niets anders in het leven
mij ooit nog zou kunnen deren
Maar telkens die teleurstelling
als de bel opeens uit elkaar spatte
had ik nooit verwacht
dat het leven precies zou zijn
als die mooie bel die zomaar ineens verdween
Het verdriet en de woede
die ik steeds opnieuw beleefd
en de teleurstelling
dat er weer een beetje geluk uit elkaar was gespat
Maar als klein meisje leerde ik
dat je steeds opnieuw een bel kan
blazen
| Hans Winter: | Maandag, november 04, 2013 21:42 |
| om mooie momenten mogelijk te houden doorstaan wij die niet te vertrouwen dagelijkse, op de eigen opbrengst gerichte, soms zo ontwrichtende. denkstijlen. zo blijven hoor, hans |
|
| wijnand.: | Maandag, november 04, 2013 21:22 |
| succes | |
| windwhisper: | Maandag, november 04, 2013 20:45 |
| succes met dit mooie schrijven | |
| Quicksilver: | Maandag, november 04, 2013 19:20 |
| heel mooi verwoord veel succes, liefs |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Maandag, november 04, 2013 17:04 |
| mooi deze les | |
| wervelende regenboog: | Maandag, november 04, 2013 15:25 |
| fijn dat je het al vroeg doorhad ;) leuk geschreven! |
|
| Artifex: | Maandag, november 04, 2013 14:54 |
| Dat is een mooie les. Graag gelezen. Liefs, Artifex. |
|
| Auteur: anne(22) | ||
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 04 november 2013 | ||
| Thema's: | ||