Het beeld vervaagt
nog in mijn spel
in grote lijnen
etst de leegte
jouw beleving wel
je afdruk die
in lachen kaatst
het flonkeren dat
de sterren in
je ogen plaatst
hoe kan ik dat
ooit uit me wissen
ik voel je adem
langs de waarheid gaan
proef je tranen in
mijn eigen waan
om je nooit
te hoeven missen
ik hou van je
berg je sterren
in het onverwachte gloren
ik heb mijn spel
bezield gespeeld
maar heb er jou
in mij verloren
Zo rood als een roos!: | Zondag, december 22, 2013 23:24 |
Heel mooi en goed verwoord proficiat! | |
liesjequilt: | Zondag, december 22, 2013 17:20 |
mooi, maar het klinkt zo eenzaam! gr. Liesbeth |
|
kimmytje: | Zondag, december 22, 2013 12:24 |
Heel ontroerend geschreven, Heel inlevend ook hoor Wondermooi Liefs Kimmy |
|
remie: | Zondag, december 22, 2013 11:29 |
verloren wat je zo liefhebt, intens mooi geschreven | |
Fairouz: | Zondag, december 22, 2013 11:15 |
ik ben niet zo iemand van de tranen in mijn ogen John...maar geraakt , dat heeft het me wel. hartelijke groet, Fairouz |
|
windwhisper: | Zondag, december 22, 2013 10:02 |
een brok in mijn keel, even slikken, je raakt me aan warme groet Cobie goede morgen John |
|
teun hoek: | Zondag, december 22, 2013 09:09 |
Ontroerend mooi en triest. h. gr. teun |
|
Anneke Bakker: | Zondag, december 22, 2013 08:12 |
In diepe stilte en ontroering lees ik dit wondermooie gedicht. Wisselt warm en kou elkaar af als vreugde en verdriet. Ik vouw mijn handen en deel het met je John omdat het zo herkenbaar is. Warme groet en fijne zondag. Anneke |
|
Janny Scheybeler de Jonge: | Zondag, december 22, 2013 07:15 |
een pracht van een schrijven!! | |
Auteur: John Kroos | ||
Gecontroleerd door: Sheena | ||
Gepubliceerd op: 22 december 2013 | ||
Thema's: |