het rag is
verwaaid
wij sponnen een web
ieder met eigen
draden
kwamen in het
kruis samen
met vlechten en
hechten
beschermden wij
onze plek
zij aan zij de
wereld voorbij
leken vrij in doen
en laten
maar wat wij
maakten
bond ons te veel
aan elkaar
wij waren geen
jagers
maar voelden ons
prooi
met het web als
bewaker
het rag is
verwaaid
de spinsels
herinnering
aan ons pril
onervaren begin
wil melker
04/04/2014
september: | Zaterdag, april 05, 2014 00:22 |
Mooi geschreven Wil, het lezen ervan stemt filosofisch. Zeer graag gelezen. | |
Bob Van St. Job: | Vrijdag, april 04, 2014 23:35 |
Deze is schitterend. Proficiat. | |
kimmytje: | Vrijdag, april 04, 2014 22:19 |
Prachtig Wil, De herkenning die je haalt uit de fouten die gemaakt zijn, heel bijzonder Mooi Liefs Kimmy |
|
M-Rose: | Vrijdag, april 04, 2014 15:15 |
we blijven zover mogelijk vh web vandaar | |
M-Rose: | Vrijdag, april 04, 2014 15:13 |
een pril onervaren begin ja perceptie blijft het medium om onwetendheid tot kennis te leiden dus we vliegen erin dit komende w-end |
|
ILse Bruintjes: | Vrijdag, april 04, 2014 14:47 |
mooi | |
teun hoek: | Vrijdag, april 04, 2014 11:21 |
symbolisch mooi. Praktisch een verwaaid verweven zijn. h. gr. teun |
|
luc de mey: | Vrijdag, april 04, 2014 09:01 |
Mooi gedicht, ik geniet. | |
Anneke Bakker: | Vrijdag, april 04, 2014 08:58 |
En de spin? vlecht het web hier op het andere web tot een geheel en wij lezen de verwaaide woorden als een liefdevol schrijven met gesponnen draden. Hartelijke groeten en mooie dag Anneke |
|
Marloes Hendriks: | Vrijdag, april 04, 2014 07:26 |
Mooi Wil! | |
windwhisper: | Vrijdag, april 04, 2014 06:33 |
nadenkend, jullie moesten nog leren te verkeren, warme groet Cobie goede morgen, we mogen weer |
|
Auteur: wil melker | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 04 april 2014 | ||
Thema's: |