woorden overstemmen de stilte

Elke taal is een taal van pijn:
Veel namen voor onnoembare grootheden
veel tijden voor een tijd
die altijd tegenwoordig moet zijn, en altijd
zonder naam.
Geslachten voor scheiding en geslachten voor dood
en oude vormen die nieuwe vormen verwekken
terwijl geboorte en dood even vormloos zijn
en geslacht pijn is in het onzijdig:
Levende monden imiteren dode
en dode talen zitten vol gaten
in een oppervlak dat geen achterkant heeft.

Elke taal gaat dood. De pijn blijft achter
en nieuwe talen verklaren dezelfde pijn
als pijn.
En elk woord wordt gevolgd door een stilte
die geen woord vermag te overstemmen.

Geschreven door

marchiano di noche

Reacties op dit gedicht

marchiano di noche vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

windwhisper:	Vrijdag, augustus 08, 2014 11:31
blijf lezen, het boeit en roept vragen op warme groet Cobie goede(bijna) middag

Janny Scheybeler de Jonge:	Vrijdag, augustus 08, 2014 11:22
ja om weer te lezen en weer.....

Anneke Bakker:	Vrijdag, augustus 08, 2014 09:02
Bijzonder mooie woorden lees ik in een taal die ik niet direct versta Marchiano, ze overstemmen de stilte in mij. Hartelijke groet en zonnige dag. Anneke

september:	Vrijdag, augustus 08, 2014 02:32
Getroffen door dit schrijven(mooi!) en stilte past om te laten bezinken morgen nog eens nader te lezen bij daglicht.

Over dit gedicht

Auteur: marchiano di noche
Gecontroleerd door: Brenda
Gepubliceerd op: 08 augustus 2014
Thema's: [Delen]