[iemand die zijn hart verliest
legt zijn ribben geordend neer om te tellen]
ogen open achter dichte blinden
blijft in de hand gesloten de boodschap
nagel-schetsend, zwart op zwart
en het hoofd luisterend achterover gebogen
voeten bereid om te dansen
[turf is lichter als glas en toen reeds stond er riet
leken het wel spelende kinderen]
wij verzamelen onze gedachten (en verder
alles wat nog door ons hoofd gaat)
op het strand schreeuwen krijsend meeuwen
delen de interesse van vissers
en wat zij laten liggen in 't zand
soms droom ik mij als simpele huismus
zet mij neer aan de voeten van mijn lief
tsjilpend, steels kijkend tussen twee werelden
draai ik 's ochtends mijn lijf naar haar toe
laat ons branden in ons eigen vuur
tot niets ons nog verblindt
sunset 24-12-2014