Geloven
Stap in mijn dromen.
Laat mij je leiden.
Ik roep niks op.
Ik kijk niet om.
Het verleden is
geweest.
Even niets.
Ik kijk.
Ik lees.
Het rustige ritme van
jou en mijn hart.
Tevreden zweven in
het niets.
Gedachten komen tot
een.
Gevoelens smelten
ineen....
Thuiskomen in jezelf.
Jezelf ontmoeten in
elkaar.
Mooie lozen woorden
op papier gezet ?
Kijk in mijn ogen.
Overtuig jezelf.
Geluk vind je niet in
de dingen zelf.
Maar hoe we ze zien
en beoordelen.
Maar wat iedereen
nodig heeft.
Is de wil om het te
doen en te geloven.
Want wil je iets
nieuws vasthouden.
Moet je het oude
loslaten.
fluister
Reacties op dit gedicht
| Nayeli: | Vrijdag, januari 09, 2015 12:12 |
| Graag gelezen, mooi | |
| Claudelaire: | Donderdag, januari 08, 2015 12:19 |
| Ik deel volledig je mening !groetjes Claude | |
Over dit gedicht
| Auteur: fluister | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 07 januari 2015 | ||
| Thema's: | ||