de hemel kierde
jij wist
als ik je koesterde
jouw bladeren
heel kunstig te vouwen
in warmte en vertrouwen
je steelde hoog
zonder afstand te nemen
met lichte trots
droeg jij je knop
net even anders getopt
bloeien was een dialoog
waarvoor jij even boog
om in het openen
de kleuren te bekennen
van jouw oogstrelend rood
de hemel kierde
in de schoonheid
van het ogenblik
jouw bloem schitterde
in het eeuwig goddelijk ik
wil melker
16/01/2015
Markemans: | Zaterdag, januari 17, 2015 21:25 |
wow deze is prachtig wil.. |
|
Werner S: | Zaterdag, januari 17, 2015 20:22 |
een mooi respect naar elkander gedicht | |
kimmytje: | Vrijdag, januari 16, 2015 22:17 |
Eeuwig Wil, dit is wat ik hieruit begrijp, Jouw gedachten en intenties zijn heel diepgaand en vervuld van licht, die je in alle liefde met ons deelt, Dank daarvoor, voor deze pracht Liefs Kimmy |
|
wervelende regenboog: | Vrijdag, januari 16, 2015 18:50 |
doet me denken aan de rode roos achterin de tuin die tot laat in het seizoen bloeide stormwind en regen trotseerde zonder te knakken heel mooi de wisselwerking tussen mens en bloem weergegeven liefs wr |
|
windwhisper: | Vrijdag, januari 16, 2015 12:18 |
heel bijzonder Wil met warmte gelezen lieve groet Cobie |
|
Auteur: wil melker | ||
Gecontroleerd door: wil melker | ||
Gepubliceerd op: 16 januari 2015 | ||
Thema's: |