Weet je dat er sprookjes zijn,
Die nooit zijn opgeschreven?
Sprookjes die voor groot en klein,
voor altijd blijven leven.
Steeds weer zal het lente zijn,
Met duizend bonte kleuren.
Bloemen groot en klein,
Met duizend zoete geuren.
Altijd zingt een vogel zijn lied,
Is dat een sprookje of niet?
Maan en sterren kijken op mensen neer,
Die beter en groter wensen.
Iedere keer maar weer, is steeds iets meer.
Is de weg van de onvervulde mensen.
Daarom tot groot verdriet, zien zij die sprookjes niet.
Woorden van een heel oud liedje,
Maar ze blijven actueel.
Wie met wijsheid wil genieten,
Neemt van een sprookje zijn eigen deel.
woorden die worden begrepen,
Zoals het hart ze voelt.
Woorden die worden gewogen,
Zoals een sprookje ze heeft bedoeld.