Opa
hij woont nu in het rusthuis
rusthuis in zijn eigen dorp
voelde zich goed geplaatst
tussen vele oude bekenden
hij has het lang kunnen afhouden
wou eigenlijk niet uit zijn huisje
maar nu zijn jongste ver weg woont
had hij zich eerst gesteld in huishoudhulp
hij gaf toe, het kon niet meer
het rusthuis slokte hem op
binnen de week zag hij er weer goed uit
samen eten en een kaartje leggen
's avonds herinneringen op halen
even het nieuws bespreken
soms al slapen in de zetel
de dag voorbij en hij had het niet gemerkt
ela
Cor van Vliet: | Zondag, juli 26, 2015 07:07 |
Fijn jouw waardering voor je opa | |
kimmytje: | Zaterdag, juli 25, 2015 13:57 |
Mooi, zo gaat het meestal Indien men er vrede kan met vinden natuurlijk. Gelukkig kan opa in dit gedicht het wel Liefs Kimmy |
|
Willem B. Tijssen: | Zaterdag, juli 25, 2015 11:05 |
Zou opa uw spelfouten ook waarderen? | |
teun hoek: | Zaterdag, juli 25, 2015 10:52 |
veelal gaat niet willen over in had ik eerder moeten doen. h. gr. th |
|
Anneke Bakker: | Zaterdag, juli 25, 2015 09:45 |
Wat fijn dat opa zijn rust gevonden heeft Ela. Mooi en gevoelig gedicht. Fijn weekend wens ik je. Anneke |
|
Auteur: ela | ||
Gecontroleerd door: ela | ||
Gepubliceerd op: 25 juli 2015 | ||
Thema's: |