Het overweldigd,
dondert..
Schalt bevatting,
keer op keer.
Vrij beweeg je.
Rond jezelf,
in het kloppen van de strengen,
in de hartslag van een ander,
zo verloren,
sterk verbonden,
meer en meer..
-
Het rafelt.
De eindjes vallen,
als een restje ster geflonker,
dooft het zachtjes in de nacht.
En toch,
de wereld lacht.
Ik ben gevallen, opgestaan.
Geveld en meer dan ooit,
door alles aangedaan.
Ik leef..
Want leven,
echt leven,
doe je slechts,
één keer..
-
teun hoek: | Dinsdag, maart 01, 2016 19:44 |
hou dat vol John. Sterkte. th | |
september: | Dinsdag, maart 01, 2016 15:57 |
Wat mooi John. Liefs | |
Anneke Bakker: | Dinsdag, maart 01, 2016 15:40 |
Als je diep door het stof moet en weet uit te komen is wilskracht het enige waar je op kunt bouwen en er sterk door wordt, dan lacht de wereld weer. Rakend mooi gedicht John. Warme groet. Anneke |
|
Mamke: | Dinsdag, maart 01, 2016 15:13 |
Ondanks alles gaat alles altijd gewoon door... Krachtig beschreven! | |
Auteur: John Kroos | ||
Gecontroleerd door: John Kroos | ||
Gepubliceerd op: 01 maart 2016 | ||
Thema's: |