Ik weet nog goed hoe het begon
Waarin ons vertrouwen
Het van de onzekerheid won
Het was echt
Alsof we elkaar al jaren kende
Het was oprecht
Wij die niet meer wegrende
We gaven onszelf bloot
En lieten achter wat achter moest blijven
Naakt stonden wij zij aan zij
Heel onzeker maar vooral heel blij
Toen je vroeg…
Blijf je altijd bij mij?
Nu zijn we 5 jaar verder
En hebben een autistische zoon van bijna 3
Wij zijn in een andere wereld terechtgekomen
Wat vooral gaat over zijn kansen en dromen
Soms waren we moegestreden
In het eerste jaar heeft hij zoveel pijn geleden
Alle artsen die zijn klachten meden
Waardoor wij verder weggleden
Hij die verder wegzakte in moeilijkheden
Mama moest zelf uitzoeken wat je nodig had
Om het vervolgens op te eisen
We zagen je toen reizen
Eindelijk kon je met ons mee
Even geen pijn meer
Het deed niet meer zeer
Eventjes was je echt van ons
We koesteren die momenten
Dan lig of zit je tegen ons aan
Omdat je bij ons wilt zijn
Je brabbelt wat
Om te delen jouw geheim?
Bij ons ben je veilig mop
Wij zijn constant met je bezig
Alleen het beste voor jou
Wij beloven je trouw
wijnand.: | Zaterdag, maart 12, 2016 17:12 |
sterkte met je autische zoon als gedicht vind ik het niet sterk. | |
anne(22): | Zaterdag, maart 12, 2016 15:28 |
Kippevel.. prachtig geschreven. Ik besef dat ouder zijn van een autistisch kindje anders is als begeleidster, maar ik als begeleidster geniet net zo van die momenten die je hier beschrijft. Het zijn zulke prachtige kinderen! Je schrijft mooi neer hoe trots je op je mannetje bent Veel geluk samen Liefs anne |
|
Avr: | Zaterdag, maart 12, 2016 10:58 |
Ontroerend mooi verwoord, de liefde voor jullie zoon! Wens jullie veel kracht toe! mvg Avr | |
Mamke: | Zaterdag, maart 12, 2016 10:02 |
Wat een ontroerend liefdevol gedicht! Bracht tranen in mijn ogen... | |
Auteur: Reinster | ||
Gecontroleerd door: de redactie | ||
Gepubliceerd op: 12 maart 2016 | ||
Thema's: |