Oceaan
Niemand heeft exclusiviteit op verdriet
Soms zie je het aankomen,
vaak ook niet
Het laat je tranen komen
Laat vallen, het is goed
Het haalt soms zelfs terug, van ver, die vergeten dromen
Laat stromen deze vloed
Het doorbreekt de beklemming
Verdrink echter niet in deze stemming
Want dan grimmig
En ga je onder in die kolkende oceaan
Gebruik het om stil te staan
En herinner je alles, levendig
Haal daaruit je les,
Huil, schreeuw, lach, neem de tijd
Daarna kom weer terug naar de werkelijkheid
Krabbel op, en stop dan die boze geest terug in de fles