dansten eenheid
jij raakte me
ik haakte in
volgde de lijnen
van jouw patronen
in stromen die
door hormonen
werden bepaald
verstrengelden
zachtjes de vingers
smolten in
elkaars armen
dansten eenheid
op de melodie
van eigen muziek
proefden stilte
na het uitbundig
moment van
onze liefde
voelden het
nieuwe leven
zo diep gewenst
wil melker
21/01/2017
Avr: | Zaterdag, januari 21, 2017 12:09 |
Zeer mooi! Hier spreekt hartstocht uit! Graag gelezen! mvg Avr | |
teun hoek: | Zaterdag, januari 21, 2017 09:52 |
levensdansen in bijna volmaaktheid. th mooi |
|
Anneke Bakker: | Zaterdag, januari 21, 2017 08:53 |
Soms bepalen hormonen momenten van liefdevolle verstrengeling wat tot nieuw leven leidt. prachtig verwoordt Wil. Fijn weekend wens ik je. Anneke |
|
Willem B. Tijssen: | Zaterdag, januari 21, 2017 08:47 |
Een zeer bijzondere vrouw moet u tot dit gedicht hebben geïnspireerd. |
|
Janny Scheybeler de Jonge: | Zaterdag, januari 21, 2017 06:43 |
tjonge wil.. | |
Auteur: wil melker | ||
Gecontroleerd door: wil melker | ||
Gepubliceerd op: 21 januari 2017 | ||
Thema's: |