snaarvibraties
ik heb mezelf verloren
in de snaarvibraties
van de viool
ging mee op ontdekking
in eerst kleine loopjes
pas later met twee
we dolden naar buiten
rolden steeds verder
in ons eigen geluid
hebben niet omgekeken
op echo’s gewacht ter
bevestiging van onze lach
in loslaten wisten wij
de hoogste tonen te halen
net voorbij totaal vrij
daar kwam de begeestering
in het fenomenaal muzikale
samensmelten van jou en mij
wil melker
22/07/2017
Clarice: | Zaterdag, juli 22, 2017 13:20 |
De beste tonen in elkaar naar boven brengen, daar zit het mooie van het samenspel denk ik. Weer heel knap gedaan, Wil. Gts, Clarice | |
teun hoek: | Zaterdag, juli 22, 2017 09:43 |
intens leven op de klank van de levensviool. th | |
Anneke Bakker: | Zaterdag, juli 22, 2017 09:31 |
De vibraties hebben een mooie compositie teweeg gebracht Wil, begeestering alom, graag gelezen in dit gedicht. Fijn weekend. Anneke |
|
Auteur: wil melker | ||
Gecontroleerd door: wil melker | ||
Gepubliceerd op: 22 juli 2017 | ||
Thema's: |