~Marina~: | Woensdag, mei 29, 2002 13:42 |
kijk om je heen laat alles los om daarna met beide handen het leven vast te pakken en je toekomst erbij vecht om te overwinnen... |
|
free: | Woensdag, mei 29, 2002 12:43 |
hmm we zijn nooit alleen en altijd alleen niemand ziet weet je diepste ik....alleen jij loslaten is moeilijker dan vasthouden en punt...gevoelens roep je zelf op degene die je pijn deed of teleurstelde heeft geen idee van dit gedicht of wat je voelde toen je t schreef....jouw gevoel denk aan die tijd kijk nar de mooi dingen die er waren of nieuwe mooie dingen waar je n goed gevoel van krijgt...simpel? ja t is ff oefenen maar t werkt (bij mij wel) |
|
karin jansen: | Woensdag, mei 29, 2002 12:40 |
alleen zijn kan erg saai zijn, geloof me ik kan het weten! En echt gelukkig word je er niet van .... mooi gedicht |
|
Hanneke Eirinn: | Woensdag, mei 29, 2002 08:59 |
héél erg mooi Punt.. | |
Jo Aelmans: | Woensdag, mei 29, 2002 07:50 |
Wát een mooi en goed omschreven gedicht, Punt... Maar als ik je een hart onder de riem mag steken, soms moet je drie stappen terugstappen om één (hele belangrijke) stap vooruit te doen... ;-) [....alleen leven, alleen sterven, alleen zijn... ...] Alleen Leven doe je niet, wel sterven... Alleen 'zijn' ben je ook niet, wel in je eigen persoontje... ;-) Dat wilde deze 'alleen' jou 'alleen' even berichten Punt... ;-)) Jo. ;o)x |
|
Auteur: Punt | ||
Gecontroleerd door: maneschijn | ||
Gepubliceerd op: 29 mei 2002 | ||
Thema's: |