een macroscopische wereld
tot mijn grote schrik
gaat mijn kosmische
eendagsvlucht dadelijk
toch nog honderd
aardse jaren duren
wij waren aan het sparen
maar door de deflatie
van arbeid en voeding
bleek het onmogelijk een
goed rendement te halen
we hebben het voor elkaar
de aardse maatstaf is
wat soepeler gebleken en
in het geheel van universele
tekens slechts een peulenschil
de mens is micro
in een macroscopische
wereld waar eeuwig en
oneindigheid hun grenzen
hebben losgelaten in het zijn
ooit waren wij begaan
met de levenscirkel van de
eendagsvlieg nu kijken wij
tegen honderd aardse jaren aan
van relatief hetzelfde bestaan
wil melker
26/01/2018
lodi: | Zaterdag, januari 27, 2018 02:43 |
Ooit begon jij klein jouw winkeltje vol met mooie verhalen en de mooiste klanken, op dit stukje aarde was er alleen helaas geen plek meer voor jou je trouwe klanten bleven weg, ze ontdekten een grotere wereld vol met hun boeken met de mooiste verhalen, geschreven op het internet... liefs lodi |
|
claire vanfleteren: | Vrijdag, januari 26, 2018 17:26 |
We mogen ons geen onwaardigheden toe eigenen die er niet zijn. We zullen de kosmologie nooit helemaal begrijpen, maar we kijken er vooral naar op! | |
M-Rose: | Vrijdag, januari 26, 2018 11:41 |
cryptisch | |
M-Rose: | Vrijdag, januari 26, 2018 11:41 |
de kleine wereld het grote insectenboek |
|
Anneke Bakker: | Vrijdag, januari 26, 2018 10:36 |
Genoeg met het blote oog kunnen waarnemen Wil, maar hoef ook niet alle eendagsvliegen in mijn microwereld, alles gaat gewoon door, ook na dit leven. Zonnige groet wens ik je. Anneke |
|
teun hoek: | Vrijdag, januari 26, 2018 10:06 |
wij gepensioneerden. th | |
Auteur: wil melker | ||
Gecontroleerd door: wil melker | ||
Gepubliceerd op: 26 januari 2018 | ||
Thema's: |