Je bent al zoveel jaar alleen
en je redt het aardig goed
maar er zijn dagen dat je denkt
het ontbreekt me nu aan moed.
Dan is de dag zo vreselijk lang
en je lichaam is een steen
naar bed gaan is dan ook geen hulp
want daar lig je ook alleen.
Je wilt wel praten met een mens
maar een ieder heeft het druk
je vecht jezelf er weer boven op
maar je geest is dan wel stuk.
Maar na een aantal dagen
dan is het weer voorbij
je kunt er wel weer tegenaan
en je voelt je weer wat blij.
claire vanfleteren: | Donderdag, februari 22, 2018 17:15 |
Ja Janny het leven is met ups en downs ook bij mensen die niet alleen zijn. Maar na regen komt zonneschijn, zeggen we en we hopen het ook! | |
M-Rose: | Donderdag, februari 22, 2018 16:16 |
je voelt je weer wat blij zo lees ik het graag si | |
wytske: | Donderdag, februari 22, 2018 16:08 |
Zoals ze tegenwoordig zeggen "deze komt binnen" | |
Anneke Bakker: | Donderdag, februari 22, 2018 14:35 |
Soms slaat de eenzaamheid toe Janny, ik herken dat wel. Ik wens je de kracht toe om er mee óm te gaan. Sterkte en lieve groet. Anneke |
|
september: | Donderdag, februari 22, 2018 13:00 |
Ik vind je moedig Janny. Want alleen zijn kan zwaar zijn. Liefs | |
Clarice: | Donderdag, februari 22, 2018 12:50 |
Mooi geschreven, Janny. Er is veel eenzaamheid maar ze is meestal niet zichtbaar. Gts, Clarice | |
teun hoek: | Donderdag, februari 22, 2018 10:32 |
dat alleen zijn lijkt mij zwaar en ik bewonder een aantal van jullie voor de levenskracht sterkte h gr. teun |
|
youkie: | Donderdag, februari 22, 2018 05:59 |
goedemorgen een gevoel dat door velen gekend is mooi geschreven liefs |
|
Auteur: Janny Scheybeler de Jonge | ||
Gecontroleerd door: Janny Scheybeler de Jonge | ||
Gepubliceerd op: 22 februari 2018 | ||
Thema's: |