te laat
Terwijl dat ik nadenk
weet ik dat ik niet verder kan
ik wil niet meer leven zeg ik
terwijl ik mijn gevoelens verban
Ik doe me zo stoer en blij voor
ben zo populair als kan zijn
maar niemand beseft het
ook ik voel pijn
Niemand wil me helpen
ze geraakt er wel uit
ik wil me niet meer redden
ik vil mijn eigen huid
DAn ben je verwondert
als je me dood aantreft
gestorven aan een overdosis
Terwijl je het niet beseft...
Gevoelens zijn overbodige lasten die je in
problemen helpen , zelfs geluk doet dat
Hannah S
weet ik dat ik niet verder kan
ik wil niet meer leven zeg ik
terwijl ik mijn gevoelens verban
Ik doe me zo stoer en blij voor
ben zo populair als kan zijn
maar niemand beseft het
ook ik voel pijn
Niemand wil me helpen
ze geraakt er wel uit
ik wil me niet meer redden
ik vil mijn eigen huid
DAn ben je verwondert
als je me dood aantreft
gestorven aan een overdosis
Terwijl je het niet beseft...
Gevoelens zijn overbodige lasten die je in
problemen helpen , zelfs geluk doet dat
Hannah S
Reacties op dit gedicht
| Lovely**: | Vrijdag, december 15, 2006 14:44 |
| Zoals Mijpeke zegt. Laat je helpen, wil geholpen worden.. Dan gaat het beter.. Liefs Wendela.. ;) |
|
| Mijpeke: | Woensdag, juli 18, 2001 11:48 |
| Meisje, ik heb het je al veel gezegd, laat je niet doen! Ik wil je zelfs helpen als je dat wil. Ik heb je een mail gestuurd. Echt waar, in al jouw gedichten herken ik mezelf, laat me je helpen. Wil geholpen worden, je wordt er echt beter van | |
| mar: | Maandag, december 11, 2000 09:25 |
| heel mooi | |
Over dit gedicht
| Auteur: hannah | 
|
|
| Gecontroleerd door: schaapje | ||
| Gepubliceerd op: 24 november 2000 | ||
| Thema's: | ||