Ik voel het kraken tot in mijn botten
Een pijn die met scheuten in mijn lichaam wil doorsjotten
De vooruitzichten die in het water vallen
Onderwaards in een oneindige diepe put belanden
Tot het water niet meer kletst tegen dallen
De pijn dat blijft branden
En maar bijten op mijn tanden
Tot ik mij ergens weer laat optrekken
Misschien is er in die val een punt
Dat ik niet meer dieper kan vallen
En niet meer neerdaalt
Kan ik mij met dat gedacht opwekken
En ooit pijnloos beƫindigen
Op die lijdensschaal
Op zoek naar de juiste regelmaat
Naar de zon onder het juiste klimaat
Samen met mijn beste kameraad
Geholpen door een wensspreuk
En een einde aan mijn imago deuk
Een eindigen het stoppen het scheiden
Geƫindigd door een breuk
En doorgaan met zen beide
Zonder hulp of mij te laten begeleiden
In goede en in slechte tijden